โดยผู้ใช้เฟสบุ๊ก : รฐา ศิรินารายณ์พรรณ. ได้เผยเรื่องราวเอาไว้ว่า เมื่อเราโดนปฏิเสธ เราพยายามหาบ้านให้กับน้อง เราคัดบ้านที่ดีที่สุดให้กับน้อง เราดีใจที่น้องจะมีบ้านที่อบอุ่นสักครั้งในชีวิต
เพราะน้องหาบ้านค่อนข้างยากถึงยากมาก แต่เมื่อเราเดินทางไปถึงเขากลับปฏิเสธที่จะรับน้อง เขาให้เหตุผลว่า กลัวมันจะฟัด เขาไม่แม้แต่จะมาจับน้องหรือมาดูน้องเลย
เราสงสารน้องหมาและคุณตามาก เดินทางไปกลับสองร้อยกว่ากิโล ตาและน้องทั้งแดดทั้งร้อน ข้าวก็ไม่ได้กินกลัวไปถึงเขาช้า แกก็อยากไปส่งลูกแกเป็นครั้งสุดท้าย อยากนั่งกับลูกของแก
พอเราเดินกลับมาที่รถ คุณตาถามเราว่า “ เขาบ่เอาลูกเฮาละบ่ บ่เป็นหยังกลับบ้านเฮา “ เครียดเลยอะจะร้องไห้อีกแล้ว ถ้าไม่เอาก็บอกไม่เอาตั้งแต่แรก เราไม่ได้กลัวว่าจะเสียเวลาหรืออะไร
แต่เรากลัวว่าจะเสียความรู้สึก น้ำมันเราเติมไปก็ไม่ใช่น้อยๆ โปรดสงสารหมาและสงสารคุณตาด้วย หากท่านใดอยากรับเลี้ยงลองทักไปหาได้ที่ต้นโพสต์ได้เลย
ที่มา รฐา ศิรินารายณ์พรรณ.